Rośliny cannabisu w pierwszej kolejności dzielimy na osobniki męskie oraz żeńskie, ale istnieją też rośliny dwupłciowe, tak zwane hermafrodyty. Cannabis jest rośliną dwupienną, co oznacza, że męskie oraz żeńskie rośliny są zdolne do produkcji kwiatów.
Każda płeć ma różne cechy, których growerzy oraz hodowcy używają w celu rozróżnienia ich między sobą. W zależności od tego, jaki rezultat oczekuje się od swoich roślin, czy chcemy duże i ociekające w żywicę pąki czy raczej nasiona z potencjałem hodowlanym, ważnym jest, aby wiedzieć, w jaki sposób można określić płeć roślin marihuany, które wyhodujemy z regularnych nasion.
W przeciągu pierwszych dwóch tygodni kwitnienia rośliny marihuany zaczynają wykazywać swoją specyficzną płeć. Swoją dojrzałość płciową rośliny te osiągają po czasie 6-8 tygodni po wykiełkowaniu. Od tego momentu będą się stawać widoczne sygnały wokół internodii, czyli międzywęźli, jaką płeć ma dana roślina.
Zazwyczaj odmiany indici oraz sativy zaczynają kwitnąć, gdy noce stają się dłuższe czy też odpowiednio dni krótsze. Jeśli dana roślina posiada geny autofloweringowe, to wtedy czas wzrostu rośliny jest decydujący o kwitnieniu a nie światło.
Żeńskie rośliny cannabisu
Żeńskie rośliny cannabisu są preferowane przez większość growerów, ponieważ produkują one grube pąki do palenia, można z nich robić środki lecznicze albo po prostu użyć do celów komercyjnych.
Są one odpowiednie dla tego typu zastosowań, ponieważ żeńskie pąki są pokryte grubą warstwą żywicy bogatej w cannabinoidy, które definiują jej rekreacyjny oraz medyczny potencjał.
Żywica ta jest produkowana przez gruczoły w kształcie grzybków, które znajdują się na roślinie o nazwie trychomy; są one małymi fabrykami cannabinoidów.
Oprócz oczywistego i wszechstronnego pożytku dla ludzi ta żywiczna substancja jest nadzwyczaj ważna dla reprodukcji oraz ewolucji rośliny cannabisu. Pozwala to żeńskiej roślinie na złapanie męskiego pyłku, co prowadzi do zapylenia rośliny.
Po tym, jak doszło do zapylenia, żeńska roślina zacznie produkować nasiona, co zapewnia przetrwanie gatunku oraz oferuje growerom potencjał do hodowli oraz tworzenia nowych odmian.
Ważnym jest jednak aby określić płeć rośliny najszybciej jak to możliwe i usunąć. Growerzy czynią to, aby zoptymalizować jakość oraz ilość plonów. Gdy żeńskie rośliny nie są w pobliżu pyłku, który produkowany jest przez męskie osobniki, to produkują one o wiele więcej żywicy, ponieważ ciągle próbują złapać pyłek i zostać zapylonymi.
Jeśli jednak w pobliżu nie ma żadnych pyłków, to otrzymujemy rośliny pokryte gęstą warstwą trychomów. Dzieje się tak, ponieważ roślina zasoby, które są zarezerwowane dla produkcji nasion wykorzystuje do produkcji żywicy.
To, czego nie widać to w gruncie rzeczy ekstremalna frustracja seksualna. Mamy pomieszczenie pełne „kobiet”, które tylko czekają na „mężczyznę”, który ma się pojawić i dać im trochę pyłku, aby mogły produkować nasiona.
Z czasem wysilają się one coraz bardziej i bardziej, i im mniejszy odnoszą sukces, tym więcej żywicy produkują, ponieważ ma ona przyciągnąć pyłek a to zwiększa psychoaktywne elementy rośliny.
Te potentne, niezapylone, żeńskie rośliny są zwane sinsemillami,co tłumacząc z języka hiszpańskiego znaczy tyle, co „bez nasiona”.
Sinsemillą definiuje się też odmianę marihuany z wyjątkowo wysoką koncentracją narkotyku. Oznacza to, że jak ją zapalisz, to będziesz na konkretnym highu.
Konkretnym sposobem na stwierdzenie, czy dana roślin jest żeńska, jest pojawienie się jej organów płciowych, które nazywamy słupkami. Te małe, białe bądź pomarańczowe włoski są seksualnymi organami żeńskiej rośliny cannabisu.
Słupki pojawiają się po upływie około 1,5 tygodnia od momentu kwitnienia przy węzłach , czyli w miejscach, w których wyrastają gałęzie z głównej łodygi. Żeńskie rośliny produkują w tym stadium małe kielichy, które wyglądem przypominają łzy, z dwoma słupkami, które ostatecznie się ze sobą zrastają, aby wytworzyć coś, co ogólnie nazywane jest pąkami.
Męskie rośliny cannabisu
Męskie rośliny są wśród palaczy oraz growerów mniej pożądane, jednak odgrywają one fundamentalną rolę, jeśli chodzi o przekazywanie genetyki dla następnej generacji roślin cannabisu.
Męskie rośliny wyglądają inaczej niż ich żeńskie partnerki, których pąki lśnią od żywicy. Zamiast tego męskie rośliny produkują zwisające do dołu, przypominające dzwonki pęki, które są znane jako pęcherzyki nasienne. Są to botaniczne odpowiedniki jąder.
Męskie rośliny marihuany wykazują swoje pęcherzyki nasienne znajdujące się przy węzłach we wczesnym stadium kwitnienia, co jednoznacznie sygnalizuje, do jakiej płci należą.
W momencie, gdy osiągają one odpowiedni stan dojrzałości, te pęcherzyki nasienne zaczynają się otwierać i kwitnąć. Wtedy produkują one białe/zielone kwiaty. Rozpylony pyłek ma za zadanie zapylić możliwie jak największą liczbę żeńskich roślin i przekazać ojcowskie geny, aby utrzymać genetykę.
Jeśli chodzi o programy uprawy, to wysokiej jakości rośliny męskie mają podstawowe znaczenie, ponieważ geny rośliny ojcowskiej mają swój wkład genetyczny w rośliny potomstwo.
Mimo że męskie rośliny w porównaniu do żeńskich nie mają aż tylu cannabinoidów, to ich dawka jest dosyć pokaźna i ponadto są one dosyć mocne. Męskie osobniki również posiadają produkujące żywicę gruczoły, najczęściej na liściach kielichowych, pęcherzykach nasiennych oraz górnych liściach.
Rośliny męskie produkują znaczne ilości terpenów, czyli cząsteczek, które są odpowiedzialne za smak oraz zapach rośliny oraz posiadają wiele właściwości terapeutycznych.
